Met de zon die zich langzaam laat zien zijn wij, de vrienden van 3, klaar voor onze tweede bekerwedstrijd. Aanvoerder Michel start dag met een inspirerende boodschap via de app: “Onthoud: succes is het wandelen van mislukking naar mislukking, zonder je enthousiasme te verliezen!”
Ondanks deze boodschap, gesproken vanuit het hart, melden een aantal spelers zich te laat op de club. Stefan had het excuus van de dag: zijn vrouw zette hem keurig af, maar terwijl ze wegrijdt, beseft onze rechtsback annex linksbuiten dat zijn mobiel nog in de auto ligt. Rennend alsof zijn leven ervan afhangt, over heggen en door achtertuinen, probeert hij haar in te halen, maar tevergeefs. Vrouwliefs ogen bleven op de weg gericht, zonder enkele blik in de spiegels naar haar wederhelft. Uit het oog, uit het hart…
Nu iedereen is ingeklokt, was het tijd voor de teamfoto met onze gloednieuwe tenues en kersverse sponsoring. “Spieren voor Spieren” is de boodschap die we dit jaar uitdragen, al was “Vet voor Vet” bij een aantal spelers een meer passende opdruk geweest. Johan Prins, onze huisfotograaf, legde het team met slechts één druk op zijn toestel vast. Een voorbeeld van perfectie in zijn puurste vorm. En hoe kan dat ook anders, met zo’n talentvolle, volwassen groep.
Een voortvarende start
De eerste tien minuten maken we kennis met de aanvalslust van Saestum. De ploeg uit Zeist-West creëert legio kansen uit goed positiespel. Gelukkig wist onze stuntpiloot Edwin met al zijn ledematen het doel schoon te houden. De druk houdt aan, maar toch weten we er 3x onderuit te spelen. Helaas worden deze doorbraken dubieus afgevlagd en heeft de Fifa op het laatste moment besloten om juist deze wedstrijd zonder VAR af te werken.
Toch komen we op voorsprong. Na een fraaie combinatie door het midden speelt Pim de bal op Martijn V, die Michel diep stuurt. De grensrechter gooit zijn vlag weer de lucht in, maar de goed fluitende arbiter Meeles laat ditmaal doorgaan. Michel blijft kalm en schuift de bal langs de doelman: 1-0.
Mede dankzij de onverzettelijkheid van Hidde, vandaag als centrale verdediger opgesteld, wordt de rust gehaald zonder tegengoal te incasseren.
Tweede helft: Saestum slaat terug
Saestum start furieus aan de tweede helft. Dit resulteert, door slordigheid in de opbouw, direct in de gelijkmaker. Slechts enkele minuten later staar er al 1-2 op het scorebord. Oud-Driebergen-speler Carel wordt hier met een geweldige pass bediend.
Ondanks de teleurstelling creëren we kansen. Bijna zorgt Pim voor de gelijkmaker met een fantastische vrije trap vanaf twintig meter. Helaas treft zijn poging de binnenkant van de rechterpaal, en stuitert weer het veld in. Kort daarna valt de gevreesde 1-3, en voelen de benen plotseling wel heel zwaar aan.
Toch rechten we de ruggen nog eenmaal, en na een goede actie wordt Martijn V in de 16 gevloerd. Penalty.
Onze penaltyspecialist
Wanneer het aankomt op strafschoppen, en Pim staat niet binnen de lijnen, dan is Marco onze man. Deze rechtsbuiten van weleer staat in het rijtje van de koelbloedigste specialisten uit de voetbalgeschiedenis. Zijn stijl doet denken aan die van Andrea Pirlo, die tijdens de kwartfinale van Euro 2012 een legendarische Panenka produceerde. Pirlo liet de bal sierlijk over de lijn zweven, terwijl de keeper kansloos naar de hoek dook. Marco heeft diezelfde rust en zelfverzekerdheid wanneer hij aanloopt voor de strafschop.
Een ander vergelijkbaar moment is dat van Johan Neeskens in de WK-finale van 1974, die op het hoogste podium van het voetbal koelbloedig de bal hard en zuiver in het net schoot, zelfs zonder de bal eerst neer te leggen. Of wat dacht je van Jeroen Rook, die in 2022 tegen DEV de bal in een zinderende wedstrijd om des keizers baard opeiste. Een schoolvoorbeeld van iemand met cohones. Marco treedt in hun voetsporen. Met de spanning om te snijden, neemt hij zijn bekende aanloop. Zijn focus is ongeëvenaard, alsof de hele wereld even stilstaat. Hij schiet de bal onberispelijk binnen en brengt Driebergen terug in de wedstrijd: 2-3. Een moment van klasse en rust, precies zoals we van hem gewend zijn.
Het slotakkoord
Met de laatste stuiptrekkingen weten we nog 1x aan te zetten, maar uit een vrije trap van Saestum kunnenn twee Zeistenaren zo vrij als een vogel op Edwin af. Ze besluiten nog even (onbedoeld) een spelletje prijsschieten te doen, waarbij één van hen uiteindelijk de 2-4 aantekent; tevens de eindstand.
De wedstrijd zit erop, maar voor Jelle is de sportdag nog niet ten einde. Ons loopwonder vertelt, tot verbazing van velen, dat hij later op de dag nog een 12k-run op de planning heeft. Het biertje moest hij dus nog even laten voor wat het was. Met dit opmerkelijke feit sluiten we het hoofdstuk van deze enerverende wedstrijd af. Op naar de volgende uitdaging, volgende week in het bruisende Veenendaal!
